Karnisz - nie jest jedynie systemem nośnym służącym do wieszania zasłon i firan. Jest to ważny element wystroju wnętrza, który może wprowadzić zauważalne zmiany do ogólnego stylu. Spośród wszystkich rodzajów gzymsów na szczególną uwagę zasługują konstrukcje sufitowe. Oni posiadają najszerszy zakres możliwości, można go nawet stosować w połączeniu z sufity napinane.
Ponadto gzymsy sufitowe mają możliwość podzielić pokój na dwie części (lub więcej). Systemy podwieszane tego typu można stosować w pomieszczeniach urządzonych w dowolnym stylu. Harmonijnie wpisują się we wnętrze, ozdabiając je (albo przynajmniej nie naruszając zamysłu projektanta).
Treść
Co to jest gzyms sufitowy
Już sama nazwa wskazuje, że gzyms sufitowy to podwieszony system mocowany do płyty stropowej (lub zastępującej ją płaszczyzny poziomej). Jedyną różnicą w konstrukcji jest mocowanie do płaszczyzny poziomej. W przeciwnym razie gzymsy sufitowe stanowią ten sam system zawieszenia z poziomą linią podparcia i kilkoma punktami mocowania.
Cechą charakterystyczną takiego gzymsu jest to, że wysokość wiszących zasłon i firanek. W rzeczywistości zaczynają się już od samego sufitu, co zwiększa ich powierzchnię i ogólną obecność w pomieszczeniu. Po ich zamknięciu jedna ze ścian zostaje całkowicie odcięta, co pozwala na zmianę aranżacji wnętrza w zależności od pory dnia i otoczenia.
Możliwości gzymsów sufitowych są znacznie szersze niż w przypadku tradycyjnych gzymsów ściennych. Główną cechą jest montaż - system zawieszenia można umieścić w dowolnej odległości od okna i ogólnie gdziekolwiek w pokojui nie tylko nad otworem okiennym.
Znacznie poszerza to możliwości systemu – nie tylko pozwala on na wpadanie światła słonecznego do pomieszczenia (lub je blokuje), ale także może podzielić pomieszczenie na dwie lub więcej sekcji. Tę opcję stosuje się niekiedy w sypialniach, w których konieczne jest ograniczenie dostępu światła dziennego wyłącznie do strefy sypialnej, bez zacieniania całego pomieszczenia.
Rodzaje gzymsów sufitowych
W sprzedaży jest wiele gzymsów sufitowych, które można podzielić na grupy ze względu na różne cechy. Przede wszystkim dzieli się je ze względu na materiał, z którego są wykonane.
To mogą być:
- drewniany;
- metal;
- plastikowy;
- łączny.
W zależności od materiału, gzymsy dzielimy ze względu na rodzaj konstrukcji.:
- pręt (elementem nośnym jest rura metalowa lub deska drewniana o przekroju okrągłym);
- kolej (gzyms wyposażony jest w rowek, w którym przesuwają się haki lub inne elementy wiszące);
- smyczki (zasłony zawieszone są na napiętym drucie);
- bagietka (z reguły są to konstrukcje łączone).
Dodatkowo istnieje inna możliwość podziału ze względu na rodzaj konstrukcji:
- pojedynczy rząd;
- podwójny rząd;
- trzyrzędowy.
Najpopularniejsze są konstrukcje dwu- i trzyrzędowe, które umożliwiają zawieszenie kurtyna I kurtyna (podwójny rząd) lub zasłona, draperia i lambrekin (trzy rzędy). Czasami zamiast lambrekinu wiesza się żaluzje.
Pręt
To najstarszy, tradycyjny rodzaj gzymsu. Element nośny wykonany jest zazwyczaj z rury stalowej, chromowanej lub powlekanej imitacją drewna. Rury drewniane lub plastikowe są dziś mniej popularne – te pierwsze z czasem ulegają ugięciu, a te drugie mają ograniczone możliwości i nie nadają się do utrzymywania ciężkich zasłon. Uchwyty mogą być wykonane z drewna, plastiku lub metalu.
Główną cechą karniszy jest to, że obecność 2 lub 3 punktów mocowania. Zasłony przesuwają się między nimi, co nie zawsze jest wygodne. W przeciwieństwie do karniszy ściennych, karnisze sufitowe mają dość krótkie wsporniki. Umożliwia to zmniejszenie szczeliny między systemem zawieszenia a płytą stropową.
Kolej
Gzymsy balustrad wykonane są zazwyczaj z tworzywa sztucznego, rzadziej z aluminium. Są to gotowe profile, w których rowki wkłada się plastikowe elementy zawieszkowe (haczyki). Tego typu konstrukcje mogą być proste lub posiadać płynne zakręty o 90°, co pozwala na montaż zasłon wyłącznie na oknach, bez blokowania nimi całej ściany.
Słabym punktem gzymsów kolejowych jest haki plastikowe. W wyniku procesów zachodzących w polimerze elementy zawieszenia stopniowo tracą elastyczność, stają się kruche i pękają. Trzeba je dość często zmieniać (w porównaniu z kółkami lub metalowymi haczykami). Ponadto takie wieszaki mają nieprzyjemną tendencję do zacinania się podczas przesuwania zasłony. Nie jest to poważna wada, ale naprawdę irytuje wielu użytkowników.
Gzymsy bagietkowe
Gzymsy bagietkowe składają się z dwóch elementów. Pierwszy — system nośny, na którym wieszane są zasłony. Drugi - ozdobna bagietka zakrywająca zawieszenie. W sprzedaży dostępne są bagietki wykonane z drewna, plastiku i metali lekkich (najczęściej duraluminium). Sam układ zawieszenia może mieć dowolną konstrukcję i dowolną liczbę rzędów. Widoczną część stanowi bagietka, którą w razie potrzeby można zmienić. Czasami jest to konieczne, jeżeli pokój został odnowiony i jego styl uległ znacznym zmianom.
Warto zauważyć, że nazwa tego typu gzymsu pochodzi nie od elementu funkcjonalnego, lecz dekoracyjnego. Jeśli usuniemy bagietki, zasłony nadal będą mogły być używane bez utraty funkcjonalności - ucierpi jedynie ich wygląd.
Smyczki
Gzymsy sznurkowe to systemy zawieszenia prezentowane z dwoma podporami z rozciągniętymi między nimi sznurkami. Naciąga się na nie metalowe haczyki i wiesza zasłony. Aby system działał prawidłowo, naciąg strun musi być dość duży. Dlatego też wsporniki (zazwyczaj para narożników) należy przymocować do sufitu tak mocno, jak to możliwe.
Do montażu ukrytego stosuje się zazwyczaj gzymsy sznurowe. Znajdują się one blisko płyty sufitowej, co pozwala uniknąć wykonania zbyt wysokiego „stopnia” na suficie napinanym (układ zawieszenia jest ukryty za nim). Największą trwałością charakteryzują się gzymsy sznurkowe, które w razie potrzeby można ozdobić bagietką. Dzięki temu możliwe stanie się przekształcenie czysto funkcjonalnego systemu w piękny i stylowy element wystroju wnętrza.
Plusy i minusy
Zalety gzymsów sufitowych:
- atrakcyjny wygląd;
- wiele odmian, możliwość harmonijnego dopasowania gzymsu do każdego stylu aranżacji pomieszczenia;
- ukryty montaż gzymsów sufitowych pozwala na uzyskanie oryginalnego i mocnego designu pomieszczeń z sufitami podwieszanymi;
- można stosować niektóre rodzaje systemów ściennych (sznurkowe, prętowe);
- możliwość montażu w pomieszczeniach ze ścianami pokrytymi płytami gipsowo-kartonowymi;
- Zasłony zakrywają całą ścianę zewnętrzną pod względem wysokości i szerokości (zwykle).
Wady gzymsów sufitowych:
- montaż jest nieco bardziej skomplikowany i niewygodny niż w przypadku gzymsów ściennych;
- wymagane jest stosowanie bardziej niezawodnych elementów złącznych;
- Wymiary zasłon są znacznie większe od wymiarów zasłon mocowanych na ścianie, co sprawia, że są one znacznie droższe.
Jak wybrać
Wybór odpowiedniego gzymsu uwarunkowany jest kombinacją kilku czynników.:
- styl dekoracji pokoju;
- obecność lub brak sufitu podwieszanego;
- liczba rzędów (zwykle w pomieszczeniach biurowych lub w kuchni wystarczą gzymsy jednorzędowe, natomiast w sypialni lub salonie niezbędne są konstrukcje dwu- lub trzyrzędowe);
- osobiste preferencje właścicieli lokali;
- cel gzymsu (zablokowanie dostępu światła słonecznego do okna lub podzielenie pomieszczenia na części).
Analizując te kryteria można z wystarczającą jasnością wskazać najodpowiedniejsze opcje. Należy również wziąć pod uwagę materiał, z którego wykonana jest płyta stropowa, wysokość i inne cechy pomieszczenia, które mają wpływ na wybór gzymsu.
Wybór materiału jest kwestią gustu i osobistych preferencji.. Spośród niepodważalnych czynników można wyróżnić jedynie wytrzymałość i trwałość. Liderami w tych wskaźnikach są gzymsy metalowe - wymienia się je zazwyczaj tylko ze względu na utratę walorów dekoracyjnych. Drewniane systemy zawieszania są tradycyjne, wyglądają solidnie i są bardzo przytulne. Jednakże ich trwałość jest znacznie niższa od trwałości wyrobów metalowych (choć można przywrócić im dawny wygląd).
Za najmniej trwałe uważa się gzymsy plastikowe. Dobrze komponują się z białymi sufitami, ale plastik szybko żółknie i staje się kruchy.
Szczegóły instalacji
Gzyms montowany jest na suficie. Sama zasada montażu pozostaje taka sama: w płycie wierci się otwory, w które wkłada się kołki (kołki) i mocuje gzyms za pomocą wkrętów samogwintujących. Pod tym względem nie ma szczególnych różnic w stosunku do standardowej metody instalacji, istnieją jednak pewne niuanse. Ponieważ montaż gzymsu odbywa się w płaszczyźnie poziomej, nie zawsze można zastosować zwykłe wkręty do mocowania gzymsów. Jeśli planujesz powiesić kilka rzędów ciężkich zasłon, śruby mogą nie wytrzymać obciążenia pionowego i po prostu wyskoczyć z gniazd.
W takich sytuacjach należy postąpić w następujący sposób: kotwy klinowe o odpowiednim rozmiarze. Są w stanie wytrzymać znacznie większe obciążenia i pewnie przymocować gzyms do płyty sufitowej. Dzięki nim nie musisz się martwić, że zawieszenie nagle spadnie na głowy właścicieli lub, co gorsza, gości.
Sam proces instalacji przebiega w następującej kolejności::
- dopasowanie gzymsu do długości (z reguły montuje się ją na całej szerokości pomieszczenia, ale istnieją też inne możliwości - na przykład gdy ściana ma krzywizny);
- znacznik. Gzyms mocujemy do sufitu i zaznaczamy punkty wiercenia gniazd;
- za pomocą wiertarki elektrycznej lub wiertarki udarowej wykonaj otwory pod kołki lub kotwy. Ważne jest, aby z góry zaznaczyć głębokość.
- wiercenie zanurzenioweaby gniazda nie były za krótkie;
- mocowanie gzymsu do płyty sufitowej za pomocą wybranych elementów złącznych.
Pytania i odpowiedzi
Przyjrzyjmy się najczęstszym pytaniom, jakie zadają nieprzygotowani użytkownicy podczas wyboru i montażu gzymsów sufitowych.
Nie ma jasnej odpowiedzi na to pytanie. Wszystko zależy od ogólnego stylu pomieszczenia, gustu właściciela i innych czynników. Jeśli nie masz pomysłu, możesz po prostu kupić drążek, który ci się podoba – i tak spełni swoje zadanie.
Gzymsy trzyrzędowe wytrzymują duże obciążenia. Jednak nawet jeśli dziś nie planuje się wieszania trzech warstw materiału (zasłon, rolet, lambrekinów), to jutro plany te mogą ulec zmianie. Dlatego zaleca się wybór systemów trzyrzędowych.
Aby uzyskać optymalny rozmiar gniazd, przed wierceniem należy zaznaczyć na wiertarce (wiertarce) długość kołka lub kotwy. Najwygodniej jest użyć taśmy izolacyjnej - należy wykonać kilka obrotów wiertłem, zaznaczając potrzebną głębokość. Podczas wiercenia narzędzie jest zanurzane do momentu zetknięcia się znaku z płytą stropową. Zaleca się pozostawienie 2-3 mm na długości łącznika.
Technika instalacji pozostaje taka sama. Wystarczy dokładnie przemyśleć linię podziału pomieszczenia, a pozostałe kroki nie będą się różnić od tych opisanych powyżej. Najlepiej sprawdzi się zawieszenie typu sznurkowego - jest najbardziej kompaktowe i pozwala na montaż ozdobnych bagietek po obu stronach.
Tak, możesz. Wielu użytkowników montuje go wzdłuż obwodu pomieszczenia i łączy z bagietką zainstalowaną wzdłuż linii układu zawieszenia. Rezultatem jest struktura, która w zasadzie przypomina ukryty gzyms.
