Jak zamontować przelotki na tkaninie własnymi rękami

W ciągu ostatnich 10 lat przemysł w różnych sektorach rozwinął się w znacznym stopniu. Towary konsumpcyjne o najróżniejszych cechach i akcesoriach sprzedają się na sklepowych półkach jak świeże bułeczki. Ubrania, tekstylia domowe, produkty ogrodowe i turystyczne posiadają taki element jak przelotki. Aby dowiedzieć się, czym są przelotki, jak samodzielnie zamontować te produkty, do czego służą, kiedy powstały, jakie są rodzaje, a także aby odpowiedzieć na wiele innych pytań, przeczytaj ten artykuł.

Opis

Oczko jest elementem umożliwiającym wzmocnienie krawędzi dowolnego materiału. Jest to rękaw z nasadką po jednej stronie i podkładką po drugiej. Wewnątrz produktu znajduje się otwór, który służy do nawlekania sznurka, liny, cięciwy łuku lub po prostu pełni funkcję dekoracyjną.

Montaż oczek odbywa się w fabrykach lub zakładach produkujących różne produkty. Ten element atrybutów każdego pojedynczego przedmiotu znalazł szerokie zastosowanie w kilku gałęziach przemysłu jednocześnie. Nie sposób wyobrazić sobie zwykłych butów czy nowoczesnego zeszytu z przepisami domowymi bez tego wzmacniacza.

Oczka są stosowane:

• w produkcji odzieży wierzchniej;
• do produkcji obuwia;
• przy produkcji wyposażenia wnętrz;
• w celach turystycznych i letniskowych;
• w działalności komercyjnej;
• w produkcji wyrobów żeglugowych i morskich;
• w biurze i drukarni.

Jak widać z opisu obszarów wykorzystania tego wspaniałego akcesorium, znalazło ono szerokie zastosowanie niemal we wszystkich gałęziach produkcji. Zasadniczo urządzenie ma charakter funkcjonalny, polegający na wzmacnianiu krawędzi materiału w celu późniejszego przewlekania przez niego liny, kabla lub cienkiej nici.

Aby samodzielnie zamontować przelotki, musisz wiedzieć, z jakich fabryk okuć są one produkowane.

• Stal.
• Aluminium.
• Mosiądz.
• Miedź (rzadka).
• Srebrny.
• Złoto.
• Drzewo.
• Plastikowy.
• Nadmierne zachmurzenie nici.

Uszlachetniacze wykonane z drogich metali są wytwarzane przez jubilerów lub fabryki jubilerskie. Takie elementy stanowią ozdobę bransoletek, pasków toreb, butów i markowych ubrań. Wyroby aluminiowe i mosiężne wykorzystywane są w działalności biurowo-drukarskiej. Kwartalne kalendarze, albumy, notatniki i inne produkty można wykończyć za pomocą oczek.

Ciekawy. W biurze taki wzmacniający atrybut nazywa się blokiem. Pracownicy przemysłu poligraficznego sami nazywają go pierścieniem „piccolo”.

Gdzie stosuje się przelotki?

Aby odpowiedzieć na pytanie, jak zamontować przelotki bez użycia narzędzi, trzeba wiedzieć, do jakich przedmiotów gospodarstwa domowego i ubrań stosuje się ten produkt. Są one powszechnie stosowane do:

• Koszulki, swetry, bluzy, kardigany;
• kurtki, kurtki wiatrówki, kożuchy, futra, peleryny, płaszcze przeciwdeszczowe;
• spodnie, dżinsy, szorty, bryczesy;
• but, tenisówka, obuwie sportowe, mokasyn;
• nakrycia głowy, czapki, nauszniki;
• paski, szarfy, bransolety, paski do toreb, zegarki naręczne;
• notesy, książki, kalendarze, artykuły dekoracyjne na prezenty, torby rzemieślnicze;
• markizy do samochodów ciężarowych, namioty, markizy ogólnego przeznaczenia;
• żagle statków morskich;
• firanki, zasłony, portiery, lambrekiny;
• dekoracyjne wykańczanie wyposażenia wnętrz i odzieży.

Listę tę można by ciągnąć w nieskończoność, gdyż produkt ten jest rzeczywiście niezwykle popularny.

Do wyrobów papierowo-tekturowych stosuje się bloki (pierścienie piccolo). Główną różnicą w stosunku do oczek jest brak dodatkowej podkładki na tylnej stronie nitu. Bloki posiadają jeden rękaw, zaokrąglony na jednym końcu w kształcie czapki. Do montażu pierścieni stosuje się specjalne narzędzie.

Kto wynalazł ten produkt?

Każda osoba, która zastanawia się, jak zamontować przelotki w domu, jest ciekawa, skąd pochodzi ten produkt. Nie ma pewności, w którym stuleciu fortyfikacja została użyta po raz pierwszy. Ale jest też obszar zastosowań: żeglarstwo. Żagle wymagały wzmocnienia na krawędziach, tak aby można było przeciągnąć przez nie olinowanie całego statku.

Ciekawy. Olinowanie oznacza wszystkie elementy statku służące do sterowania żaglami.

Pierwsze nity wyglądały bardzo prosto. Krawędzie żagla, wykonane ze specjalnego materiału (bawełny itp.), zszyto kilkoma wiązaniami grubej nici. Metody szycia były różne: ich wybór zależał w dużej mierze od wymaganej wytrzymałości i trwałości konstrukcji. Po pełnym opanowaniu tej technologii, na początku rozwoju przemysłu metalurgicznego, do nitowania zaczęto używać pierścieni metalowych. Cały proces ich mocowania został sprowadzony do ręcznej instalacji, gdyż w tamtym czasie nie istniało żadne specjalistyczne narzędzie, które pozwalałoby na szybką i łatwą instalację nitu. Ludzie radzili sobie tym, co mieli pod ręką.

Dlaczego więc nie uczymy się na błędach naszych przodków? Dalej w oddzielnej części artykułu znajduje się szczegółowy opis, jak zamontować przelotkę w domu, bez użycia specjalistycznych narzędzi.

Charakterystyczny

Dla każdego przedmiotu, niezależnie czy jest to element wystroju wnętrza, wyposażenie wnętrz, część garderoby czy gadżet turystyczny, nity wzmacniające są produkowane zupełnie inaczej. Charakteryzuje się ona tym, że:

• wymagania dotyczące niezawodności;
• wytrzymałość;
• warunki eksploatacji;
• walory wizualne.

Mając na uwadze potrzeby każdego klienta, producent nieustannie opracowuje nowe produkty, udoskonala swoje technologie.

Aby sprostać potrzebom każdej branży, nity charakteryzują się następującymi wskaźnikami:

1. Średnica atrybutu. Wskaźnik ten charakteryzuje się dwiema cechami liczbowymi: średnicą wewnętrzną i zewnętrzną. Rozmiar zewnętrzny ma większy wpływ na jakość obrazu. Ale średnica wewnętrzna ma wpływ na wybór rozmiaru otworu w materiale, a także na maksymalną dopuszczalną grubość liny/pręta, który można przeciągnąć przez otwory w tulei. Średnica waha się od 2-3 mm do 10 centymetrów.

   

2. Głębia produktu. Mierzona jako maksymalna odległość od górnej nasadki do końca rękawa. Wskaźnik ten określa maksymalną możliwą grubość wzmocnionego wyrobu, który można jednak nitować bez znacznego odkształcenia tkaniny/papieru, a także bez utraty walorów wizualnych.

   

3. Materiał użyty do wytworzenia. Zajmowaliśmy się tym parametrem już wcześniej. Warto zaznaczyć, że plastik i drewno są zwykle wykorzystywane jako element dekoracyjny tekstyliów okiennych (zasłony, firanki, lambrekiny), natomiast podłoże metalowe ma charakter bardziej funkcjonalny (wzmocnienie krawędzi namiotów, butów itp.).

   

4. Kształt produktu. Kształt cylindrów nie jest tylko standardowym okrągłym kształtem. Współczesne fabryki produkujące tego typu elementy wytwarzają nity owalne, kwadratowe, prostokątne i gwiaździste. W wyspecjalizowanych sklepach można znaleźć nawet zupełnie unikatowe elementy wyposażenia wnętrz: do łazienek typowe są lwy morskie i delfiny, do pokojów dziecięcych mogą to być postacie z kreskówek Disneya.

   

   

   

   

5. Kolor. Jeśli chodzi o nity metalowe, ich gama kolorystyczna jest zróżnicowana. Oprócz wszelkich możliwych odcieni tęczy, stosuje się tutaj patynowanie, chromowanie, złocenie i inne metody nakładania farby na powierzchnię. Ponadto nowoczesne kompozycje farb i lakierów pozwalają nadać wyrobom ekskluzywny wygląd, np. marmurowi, drewnu czy płytkom ceramicznym.

   

Zanim zaczniesz montować przelotki, musisz je kupić w sklepie. A przed zakupem koniecznie trzeba zrozumieć, do czego będą nam potrzebne, a także zapoznać się z istniejącymi rodzajami i ich cechami charakterystycznymi. Po przeczytaniu tej sekcji nie będziesz miał już żadnych pytań do sprzedawcy. Wszystkie parametry podano powyżej.

Uwaga! Zanim zaczniesz szukać okuć do nitowania, przeczytaj tych 5 najważniejszych cech.

Samodzielny montaż: instrukcja krok po kroku

W domu zachodzi konieczność samodzielnego montażu nitów wzmacniających. Na przykład, chcesz nadać nowe życie staremu T-shirtowi, dekorując go wielokolorowymi dziurkami, albo zamierzasz własnoręcznie uszyć zasłonę do kuchni. W każdym przypadku przydatne będzie nauczenie się samodzielnej metody montażu nitów.

Przyjrzyjmy się instrukcji krok po kroku na przykładzie montażu nitów na zasłonie. Do wykonania tej pracy potrzebne będą materiały i narzędzia.

Oto, czego potrzebujesz:

• Tkanina do szycia zasłon. Dokonuj wyboru w zależności od tworzonego elementu, tzn. jeśli jest to zasłona to tiul, jeśli draperia - gruby satynowy, jedwabny.
• Wielokolorowe nici.
• Owerlok.
• Taśma wzmacniająca miejsca montażu tulei.
• Zestaw igieł, naparstek.
• Marker, kreda.
• Maszyna do szycia (jeśli dostępna).
• Duże i małe nożyczki.
• Bezpośrednio same tuleje z zaślepkami.

Pierwszą rzeczą, którą musisz zrobić, jest zrobienie zasłony. Aby poprawnie obliczyć jego wymiary, konieczne jest uwzględnienie wszystkich niezbędnych rezerw. Na gzymsie zasłona zwisa swobodnie, równomiernie rozkładając fałdy, bez żadnego naprężenia. Określa rezerwę długości. Powinna ona wynosić 50% długości między ścianami otworu okiennego. Oznacza to, że długość zasłony musi zostać zwiększona półtora raza.

Należy również zwiększyć wysokość zasłony. Jest to konieczne ze względu na możliwość wykonania fałd u dołu i u góry. W miejscach montażu przepustów, zagięcie wykonuje się na podstawie średnicy okuć powiększonej o wymagany zapas 1 cm od krawędzi zasłony.

Po zakończeniu szycia zasłony można przystąpić do montażu nitów.

Na początku należy przyciąć specjalną taśmę, która jest potrzebna do wyeliminowania ewentualnych zagnieceń, niepotrzebnych zagięć i zniekształceń, a także do wizualnej poprawy wyglądu zasłony. Należy przyciąć ją do rozmiaru zasłony, mnożąc wynik przez 2 (ponieważ taśma jest przyszyta z każdej strony). Nie zapomnij o pozostawieniu zapasów na szwy, aby uzyskać wysokiej jakości wykończenie krawędzi. Wystarczy jeden centymetr.

Oznaczanie jest najważniejszym etapem na drodze do efektywnego wykonywania pracy. Jak opisano powyżej, należy pozostawić 1 centymetr odstępu między krawędziami zasłony. Między każdym przyszłym otworem powinno być 15-20 centymetrów odstępu. Rozmiar ten mierzony jest od środka. Aby uzyskać symetrię, wykonaj parzystą liczbę otworów.

Za pomocą markera lub kredy zaznacz środki otworów. Nie nakładaj na tkaninę zbyt dużej ilości smaru, aby nie pozostawić resztek na powierzchni.

Do zrobienia otworów należy użyć zwykłych nożyczek do manicure. Obowiązkowym wymogiem dla nożyczek jest to, aby były wystarczająco ostre. Otwór należy wykonać ostrożnie, eliminując ryzyko uszkodzenia powierzchni tkaniny w sąsiednim miejscu.

Średnica otworu jest istotnym parametrem decydującym o efektywności pracy. Od właściwego doboru rozmiaru otworu zależy wygląd estetyczny zasłon, a także ich trwałość. W tym przypadku obowiązuje jedna zasada: jeśli materiał jest elastyczny, to średnica otworu powinna być o 1-2 mm mniejsza od wewnętrznego rozmiaru rękawa. Natomiast w przypadku materiałów o dużej gęstości otwór musi mieć taką samą wielkość jak rękaw.

Następnie przechodzą do instalacji. Eksperci radzą, aby przed montażem oczek zabezpieczyć krawędzie otworu specjalną taśmą lub klejem. Tę procedurę można również stosować jako zabieg reanimacyjny, jeżeli otwór jest większy od średnicy złączki.

Montaż armatury nie jest zadaniem trudnym, lecz nie jest też całkiem łatwy. Aby to zrobić będziesz potrzebować:

• wygodny duży stół;
• płyta nośna z twardego materiału (drewno, blacha);
• młotek;
• Śrubokręt krzyżakowy;
• śruba metalowa.

Średnicę krawędzi roboczej śrubokręta krzyżakowego dobiera się tak, aby była o 2-3 mm większa od wewnętrznego rozmiaru tulei. Należy używać śrubokręta krzyżakowego. Chcesz uzyskać efekt złamania krawędzi metalowego nitu.

Okucia wkłada się od przodu zasłony. Po umieszczeniu pierwszego elementu należy obrócić zasłonę, kładąc jej przednią stronę na twardym podłożu.

Załóż podkładkę na wystającą część metalową. Weź śrubokręt i młotek, włóż je do otworu i kilkoma uderzeniami młotka rozbij metalowe krawędzie.

Dokręć śrubę tak, aby element mocujący był całkowicie wyrównany. Przyłóż szerszą krawędź do podkładki i za pomocą młotka nadaj mocowaniu wykończony wygląd. Proces ten nazywa się flarowaniem.

Cały proces pracy nad każdym mocowaniem nie zajmuje więcej niż 5 minut. Więc nie martw się, jeżeli sukces nie odniesiesz od razu. Po zamontowaniu 3–4 elementów nabierzesz wprawy, a praca będzie szła jak w zegarku.

Tę samą metodę stosuje się do wykonywania przelotek w ubraniach.

W sklepach i fabrykach używa się specjalistycznych narzędzi. Są to dziurkacze służące do robienia otworów, a także wiertła rdzeniowe. Istnieją również narzędzia uniwersalne, które mogą służyć dwóm celom jednocześnie. Nie zaleca się jednak kupowania takich urządzeń do użytku domowego. Łatwiej będzie skorzystać z porad zawartych w naszym artykule i wykonać instalację samodzielnie.

Film instruktażowy jak zamontować przelotki bez użycia specjalnych narzędzi