Uzbeckie żeliwne kotły

Tak niezwykłe naczynia kuchenne jak kociołek stają się ostatnio coraz bardziej popularne. Z zewnątrz wygląda jak półkolisty melonik w kolorze czarnym lub ciemnoszarym. W tłumaczeniu z języka tureckiego słowo „kazan” oznacza „wyczyszczony do czysta statek”. Kocioł posiada szereg cennych właściwości, które czynią go uniwersalnym pojemnikiem do przygotowywania niemal każdego rodzaju potraw.

Zalety uzbeckich żeliwnych kotłów

Kocioł Namangan to naczynie kuchenne o wyjątkowym kształcie i starożytnym pochodzeniu. Przyrządzane w nim potrawy mają doskonały smak i soczystość, ponieważ podczas gotowania nie przypalają się, nie wysychają, lecz są równomiernie ugotowane. Niezależnie od tego, gdzie znajdzie się jedzenie: na samym dnie czy pod pokrywką, na pewno będzie miało taką samą konsystencję. Aby zadowolić gości lub klientów restauracji, warto skorzystać z uzbekistowskiego kotła.

Historia kotła zaczyna się ponad sto lat temu, kiedy w mieście Namangan zaczęto produkować żeliwne kotły. Odlewano je z dużej ilości materiału, dzięki czemu ścianki wyrobu były grube, co bardzo podobało się właścicielom. Duży i ciężki garnek dobrze utrzymywał ciepło, dzięki czemu domowe potrawy pozostawały ciepłe przez długi czas. Współczesny człowiek po prostu przyjął tę wspaniałą tradycję.

Plusy i minusy kotłów z Uzbekistanu

Kocioł uzbecki ma wiele niewątpliwych zalet. Po pierwsze jest bardzo wielofunkcyjny, tzn. nadaje się do przygotowania dużej ilości potraw. Po drugie, w przeciwieństwie do innych naczyń kuchennych, kociołek jest niezwykle trwały. Jeśli upuścisz go, nie ulegnie odkształceniu. Niezawodny materiał odporny na wszelkie uszkodzenia mechaniczne. Po trzecie, jak wspomniano wcześniej, naczynia te wytwarzają dużo ciepła. Po czwarte, jest bardzo łatwy w pielęgnacji – wystarczy dokładnie umyć go dowolnym detergentem i twardą gąbką.

Jednakże osoby regularnie korzystające z kotła zauważą, że ma on szereg wad, które nieco psują proces gotowania. Wynika to z dużych rozmiarów naczyń: ważą około dziesięciu kilogramów i zajmują sporo miejsca w szafce. Z tego powodu należy przechowywać go wyłącznie na solidnie zamocowanych półkach i obchodzić się z nim ostrożnie – jeśli taki kolos spadnie na przykład na stopę, nie da się uniknąć poważnych obrażeń.

Unikalne cechy uzbeckich kotłów

Oprócz wyżej wymienionych cech, kotły Namangan są wykonywane ręcznie. Każdy Uzbek powie, że nie ma lepszego sposobu. Dlatego ściany są tak grube – w niektórych miejscach ich grubość sięga centymetra. Do produkcji tego typu naczyń stosuje się czyste żeliwo bez dodatków i zanieczyszczeń.

Jakie są charakterystyczne cechy uzbeckiego kotła żeliwnego w porównaniu ze zwykłym aluminiowym?

Wiele osób ma w domu naczynia aluminiowe do gotowania na świeżym powietrzu. Czym różni się od kotła żeliwnego? Jest ich kilka. Najbardziej oczywistą różnicą jest materiał. Kocioł aluminiowy ma inny kolor i jest lżejszy. Z tego powodu w takim kotle nie można długo gotować potraw - ciepło po prostu wyparowuje. Jedzenie może się przypalić – ścianki są cienkie, a część znajdująca się bliżej ognia ugotuje się szybciej. Oczywiście, że są i pewne zalety. Na wędrówkę możesz zabrać ze sobą kocioł aluminiowy, ponieważ waży on trzy razy mniej niż kociołek żeliwny. Można w nim gotować zupy, lagmany i niemal wszystkie rodzaje potraw, które nadają się do jego żeliwnego odpowiednika.

Jak wybrać produkt wysokiej jakości

Podczas robienia zakupów należy wyjaśnić sobie pewne kwestie, aby zakupiony produkt przyniósł nam tylko radość i korzyść. Pierwszym kryterium będzie wielkość ścian. Im grubsze tym lepsze. Na kotły o cienkich ściankach lepiej w ogóle nie patrzeć.

Drugim ważnym punktem jest wielkość naczyń. Tutaj wszystko zależy od osobistych preferencji i przyszłych celów danej osoby. Jeśli planujesz gotować dla kilkuosobowej rodziny, to kocioł o pojemności 3-5 litrów będzie wystarczający. Większa firma potrzebuje większej. Każdy, kto ma domek letniskowy, może sobie pozwolić na gigantyczny zbiornik o pojemności 15–18 litrów. Wymaga specjalnego miejsca, oddalonego od budynków mieszkalnych i przedmiotów łatwopalnych.

Forma również nie jest mało istotna. Tradycyjnie jedzenie gotuje się na otwartym ogniu w półkulistej patelni. Dzięki takiej konstrukcji możliwe jest uzyskanie równomiernego ogrzewania. Jednak kocioł o takim kształcie nie sprawdzi się w kuchni. Co robić? W sklepie sprzedawane są kotły z płaskim dnem, przypominające ciężkie rondle. Produkują również specjalne podstawki, na których można postawić kocioł i gotować na kuchence. Jeżeli kuchenka posiada panel indukcyjny zamiast palników i pól grzejnych, wówczas należy wybrać model z dnem wykonanym ze stopu ferromagnetycznego.

Kupujący musi również obejrzeć wnętrze kotła. Nie powinno być żadnych odprysków, głębokich dziur (dopuszcza się niewielkie wgłębienia o wielkości jednego milimetra lub lekką rdzę), chropowatości ani innych wad. Jeżeli zestaw zawiera pokrywkę, powinna ona ściśle i równomiernie przylegać do krawędzi kotła, bez żadnych szczelin. Aby uniknąć poparzenia, można kupić specjalną rękawicę do czyszczenia pokrywki.

Jak przygotować kocioł do gotowania

Nowo zakupionego kotła nie można natychmiast użyć. Należy ją odpowiednio przygotować, ponieważ w środku może znajdować się nie tylko kurz i brud, ale także ślady oleju maszynowego używanego w procesie produkcyjnym.

Pierwszym krokiem jest kalcynacja w ogniu. Kocioł myjemy ciepłą wodą i wycieramy do sucha. Gdy dym przestanie się wydobywać, zmniejszamy płomień i wlewamy na dno garnka pół litra oleju roślinnego. Jest to konieczne, aby nic nie przywierało do ścianek naczynia w trakcie gotowania.

Podczas zabiegu należy ostrożnie obracać kocioł, aby olej wniknął we wszystkie pory i rozprowadził się równomiernie. Robimy tak aż do momentu, gdy ściany staną się czerwonawe. Następnie kocioł jest studzony, ponownie myty bez mydła i osuszany szmatką lub ręcznikiem papierowym.

Kalcynację w domu przeprowadza się inaczej. Piekarnik nagrzewa się do dwustu stopni. Naczynia umieszcza się w środku. Wkrótce z piekarnika powinien zacząć wydobywać się nieprzyjemny, niebieski dym. To jest spalanie tłuszczu. Po zakończeniu procesu kocioł jest gotowy. Następnie to samo – płukanie i suszenie.

Trudniej jest kalcynować na piecu. Na dno wysypuje się kilka saszetek soli. Podczas podgrzewania sól należy przesuwać po patelni, rozsypując ją po jej brzegach, aby wchłonęła olej. Proces można uznać za zakończony, gdy sól zmieni kolor z białego na brązowy.

Aby przygotować kocioł nie musisz mieć żadnych specjalnych umiejętności ani zdolności. Wystarczy ściśle przestrzegać instrukcji i zachować środki ostrożności: nie stawać blisko ognia, używać ściereczek, ręczników lub grubych rękawic.

Jakie potrawy można gotować w uzbeckich kotłach

Przyrządzane w ten sposób jedzenie jest o wiele smaczniejsze i zdrowsze. Produkty nie są smażone ani gotowane, lecz duszone, co pozwala zachować mikroelementy i dostarcza zapas cennych substancji. Warstwa oleju zapobiegająca przywieraniu zapobiega przypaleniu potraw.

Gotowanie na ogniu ma swoje niuanse.

• Przed załadowaniem produktów należy rozpuścić smalec lub wlać olej, aby się podgrzał.
• Ważne jest użycie dużej ilości cebuli. Sok z cebuli odparowuje i krąży po całym kotle.
• Gotowanie odbywa się pod szczelnie zamkniętą pokrywką.
• Ważny jest silny ogień.

Lista możliwych dań jest ogromna. Pierwszą rzeczą, jaka przychodzi na myśl, jest pilaw. Do jego przygotowania wykorzystujemy te same składniki co zwykle:

• pięć główek cebuli;
• kilogram mięsa;
• trzy szklanki ryżu;
• czosnek;
• cztery szklanki wody;
• przyprawy, sól;

Następnie kocioł jest rozgrzewany, a do roztopionego tłuszczu wkładane jest mięso i warzywa. Wszystko smażymy około piętnastu minut, dodajemy sól i przyprawy. Następnie dodaje się ryż. Aby zmiękczyć roślinę, należy ją moczyć przez około dwadzieścia minut. Nie można mieszać ryżu z mięsem. Wszystko zalewamy wodą i gotujemy pod przykryciem przez pół godziny. Po zdjęciu z ognia odstaw potrawę na jeszcze chwilę.

Pilaw przygotowany w ten sposób wyróżnia się szczególną soczystością, sypkością i niesamowitym aromatem.

Oprócz pilawu, w kociołku można gotować lagman, ziemniaki z mięsem, różne zupy (w tym zupy rybne), gulasze warzywne, makaron z wołowiną, a także zwykłe pieczenie. Cechy kotła nadają każdemu produktowi niepowtarzalny smak i zapach.

Podobnie jak przy czyszczeniu kotła, należy przestrzegać zasad bezpieczeństwa i pilnować ognia.

Czy można używać kotła na kuchence w domu?

Tak, jest to całkowicie wykonalne. Zamiast okrągłego garnka bierze się garnek z płaskim dnem, stawia się go na kuchence i podgrzewa nad płomieniem. Przez pierwsze 10–20 minut powinno być duże. Następnie stopniowo maleje. Zestaw potraw jest dokładnie taki sam, jak na ognisku: zupy, smażone mięso i drób, ryby, tradycyjne dania azjatyckie.

Jak dbać o uzbecką żeliwną patelnię

O każde naczynie kuchenne należy dbać. Kazań nie jest wyjątkiem. Aby zapewnić mu jak najdłuższą trwałość, należy przestrzegać kilku zasad.

• Po zakończeniu gotowania kocioł należy oczyścić z resztek jedzenia.
• Nowoczesne detergenty są bardzo żrące, dlatego lepiej ich nie używać podczas prania. Wystarczy dokładne spłukanie wodą. Wszelkie resztki jedzenia można usunąć za pomocą ściereczki.
• Następnie do kotła wlewa się wodę i doprowadza do wrzenia.
• Kiedy cały nadmiar wody spłynie ze ścianek, wylewamy ją i studzimy kocioł. Suche ściany smarujemy olejem, a kocioł odstawiamy do następnego gotowania.

Jeśli okaże się, że jedzenie jest „lepkie” i nie da się go zmyć zwykłą wodą, należy dodać do niego kilka łyżek soli kuchennej. Soda oczyszczona również może okazać się pomocna, jednak jest ona drobna i wnika w pory naczyń.

Oprócz zasad mycia istnieją zasady przechowywania kotła.

• Kocioł powinien stać wyłącznie w suchym miejscu. Wilgoć jest szkodliwa dla żeliwa – pojawia się rdza.
• Zaleca się smarowanie ścianek wewnętrznych olejem roślinnym. Chroni kocioł przed utlenianiem i zapobiega przypalaniu się jedzenia.

Aby uniknąć pojawienia się stęchłego zapachu i kurzu, kocioł należy przechowywać w dobrze wentylowanym miejscu, regularnie wycierając kurz.

Produkt można prać w ciepłej wodzie, bez użycia proszków, „wróżek”, mydła i innych środków. Łatwo wnikają w pory naczyń, co jest niebezpieczne dla zdrowia. Ponadto podczas gotowania będzie czuć silny zapach mydła. Nie należy „skrobać” ścianek kotła bardzo twardymi, żelaznymi gąbkami. Wystarczy zwykła kuchenna gąbka skierowana twardszą stroną do środka.

Stosując się do kilku prostych wskazówek, możesz zachować kocioł na długie lata.

Wniosek

Kocioł to wyjątkowe i wygodne naczynie kuchenne służące do przygotowywania dowolnych potraw. Pomimo swoich rozmiarów ma więcej zalet niż wad. Aby prawidłowo używać kotła, należy znać szereg zasad i przestrzegać środków ostrożności przeciwpożarowych. Dania przygotowywane w kotle wyróżniają się niepowtarzalnym smakiem i walorami zdrowotnymi. Kocioł można stosować zarówno na zewnątrz jak i w domu.

WIDEO: Jak prawidłowo rozpalić nowy żeliwny kocioł.