Ten przedstawiciel Wschodu nie „zadomowił się” w każdej kuchni. Jednak bez jego udziału raczej nie uda się przygotować pachnącego pilawu zgodnie ze wszystkimi zasadami. A doświadczone gospodynie domowe twierdzą, że w kotle można ugotować nie tylko uzbecki pilaw, ale i całą gamę potraw o niezwykłych walorach smakowych (lagman, shurpa). Dlatego warto wybrać odpowiedni model do swojej kuchni.
Treść
Zasada działania i urządzenie
Kocioł jest garnkiem o okrągłym dnie. Nie sposób wyobrazić sobie kuchni Azji Środkowej bez niego. Z reguły urządzenie to umieszcza się na specjalnym statywie lub w piekarniku (stacjonarnym lub przenośnym – nie ma to znaczenia).
Każdy kocioł musi mieć pokrywkę. Powinien ściśle przylegać i nie pozwalać na ucieczkę pary. Pokrywę można wykonać z tego samego materiału co kocioł lub z drewna. Tak, tak, to właśnie drewniane pokrywki są preferowane przez kucharzy Azji Środkowej. Chodzi o to, że drewno ma niską przewodność cieplną i jest higroskopijne. Właściwości te pozwalają na przygotowanie kruchego, aromatycznego i niezwykle smacznego pilawu.
Okrągły kształt kotła nie został wybrany przypadkowo; gwarantuje równomierne nagrzewanie nie tylko dna, ale i boków. Jedzenie smażone w tej niezwykłej patelni gotuje się szybciej i pozostaje ciepłe przez długi czas, nawet po zdjęciu z ognia. A odpowiednia ilość pary sprawia, że proces gotowania zamienia się z agresywnego smażenia w powolne gotowanie. Dlatego też każda potrawa ugotowana w kotle jest nie tylko smaczna, ale i zdrowa, gdyż wszystkie aktywne składniki zawarte w produktach zostają zachowane. Dzięki delikatnemu gotowaniu produkty mogą być maksymalnie „nasycone” smakiem i aromatem przypraw; takiego efektu nie da się uzyskać gotując w zwykłym rondlu.
Innym ważnym szczegółem, na który należy zwrócić uwagę, są uchwyty kotła. W niektórych przypadkach kocioł ma solidny uchwyt, dzięki czemu można go zawiesić nad ogniem. Opcja standardowa – 2 uchwyty. W tym przypadku kocioł niewiele różni się od zwykłego rondla. Zwłaszcza jeśli zamierzasz gotować na zwykłej kuchence i wybrałeś model z płaskim dnem. Ale ponieważ klasyczne kotły są przeznaczone do gotowania nad ogniem i istnieje możliwość ich wykorzystania w ten sposób, warto przyjrzeć się bliżej modelom z czterema uchwytami. Na nich umieszczono dodatkowe poprzeczki umożliwiające zawieszenie pojemnika nad otwartym ogniem.
Wybór materiału
Gama materiałów, z których wykonane są kuchenne „mieszkańcy” jest na tyle szeroka, że z pewnością wybierzesz kociołek odpowiedni dla siebie. Oprócz materiału bazowego, należy zwrócić uwagę na powłokę, która ma chronić przed utlenianiem lub ma „cel” nieprzywierania.
Ostatecznie kocioł wybieramy biorąc pod uwagę nasze warunki życia, osobiste preferencje co do cech zewnętrznych i potrawy, które będziemy w nim gotować.
Lane żelazo
Jest to prawdopodobnie najpopularniejszy materiał na kocioł. Stop ten ma zdolność do zatrzymywania ciepła przez długi czas, a porowata struktura pozwala na wytworzenie się z czasem warstwy zapobiegającej przywieraniu, dzięki wchłanianiu oleju przez ścianki i dno kotła.
Wybierając model żeliwny, zwróć uwagę przede wszystkim na jego wagę. Metal sam w sobie jest dość ciężki, a wykonane z niego naczynia kuchenne ważą również sporo. Ponadto istnieje pewien wzór: im grubsze ścianki kotła, tym większa waga i wyższa jakość. Grubość ścianki nie powinna być mniejsza niż 5 mm. Jeżeli planujesz gotować na zwykłej kuchence, wybierz model z płaskim dnem.
Dobry żeliwny kocioł równomiernie podgrzewa zawartość, dzięki czemu można przygotowywać nietypowe, wielowarstwowe potrawy bez obaw, że część produktów pozostanie surowa. W takich naczyniach żywność nie przypala się, gotuje się stopniowo i całkowicie wchłania aromat i smak różnych przypraw. Wiele gospodyń domowych twierdzi, że najzwyklejsze ziemniaki duszone w żeliwnym kotle smakują jak wykwintne dania szefów kuchni znanych restauracji.
Ale żeliwo ma też swoje wady:
- Kruchy;
- Ciężki;
- Podatny na korozję;
- Nie jest to najbardziej estetyczny wygląd.
Jednakże wady te można zredukować do zera, jeśli zastosujesz się do prostych zasad:
- Obchodź się z kotłem ostrożnie, przechowuj go tylko, gdy jest czysty i suchy;
- Jeśli tak bardzo wstydzisz się swojego wyglądu, trzymaj go w szafce, nie wystawiaj na widok publiczny;
- Aby zapobiec pojawieniu się rdzy, bezpośrednio po zakupie należy dokładnie rozgrzać żeliwny kocioł z olejem i solą. Dzięki temu na powierzchni powstanie powłoka zapobiegająca przywieraniu, co przedłuży żywotność patelni.
Aluminium
Kotły aluminiowe są przecież produktem naszych czasów, wyrazem pragnienia, by życie uczynić tak łatwym, jak to tylko możliwe. Nieprzypadkowo modele aluminiowe szczególnie cenią sobie miłośnicy pieszych wędrówek i posiłków przy ognisku. Kocioł jest bardzo lekki, więc można go łatwo zabrać ze sobą na dowolną odległość.
Oznacza to, że odpowiadając na pytanie: który kocioł jest lepszy, aluminiowy czy żeliwny, należy wziąć pod uwagę miejsce jego zastosowania. Jeśli ma stać nieruchomo w domu, wybierz żeliwo, a jeśli ma stać na wędrówce, wybierz aluminium.
Wybierając materiały aluminiowe, wybieraj te zawierające mangan, żelazo lub miedź. W końcu model wykonany w całości z aluminium łatwo się wygina i jest bardzo delikatny. Już w trakcie gotowania może dojść do beznadziejnego zepsucia potrawy.
Kotły aluminiowe bardzo szybko się nagrzewają, ale równie szybko stygną, co jest zupełnie niedopuszczalne w przypadku przygotowywania autentycznych potraw orientalnych. Istnieje ryzyko, że podczas przygotowywania dużej ilości pilawu (lub innego dania), niektóre składniki pozostaną w połowie surowe. A o przyprawach nie ma co wspominać; nawet prawidłowo dobrane przyprawy do pilawu (kminek, berberys) po prostu nie zdążą „oddać” swojego cierpkiego smaku i aromatu.
Kolejny niuans: nie zaleca się przechowywania żywności w naczyniach aluminiowych; Bezpośrednio po ugotowaniu należy przełożyć je do innego naczynia. Ale przyznasz, że w warunkach polowych jest to niezwykle trudne do wykonania. Okazuje się więc, że z jednej strony aluminiowy kociołek jest niezastąpiony podczas pieszych wędrówek na łonie natury, z drugiej jednak strony nie nadaje się do tego celu.
Eksperci radzą: jeśli zdecydujesz się na zakup kotła aluminiowego, wybieraj modele o grubych ściankach (od jednego centymetra wzwyż). Należy pamiętać, że w przypadku braku specjalnej powłoki zapobiegającej przywieraniu, żywność w pojemnikach aluminiowych łatwo się przypala.
Miedź
Naczynia kuchenne wykonane z miedzi stają się coraz rzadsze. I kotły nie są tu wyjątkiem. Rzecz w tym, że wszystkie związki miedzi są toksyczne, a sam materiał jest podatny na korozję. Dlatego obsługa i konserwacja miedzianego kotła wymagają czasu i wysiłku. Po każdym przyrządzeniu w nim potrawy należy dokładnie umyć i wyczyścić kocioł. Podobnie jak aluminium, miedź szybko się nagrzewa i szybko stygnie.
Ściany miedzianego kotła są cieńsze od dna, ale produkty są podgrzewane równomiernie aż do samej góry. Nie można jednak gotować potrawy na wolnym ogniu, jak jest to konieczne w procesie przygotowywania pilawu. Proces gotowania jest bardzo szybki. A jednak, mimo tych wad, w Uzbekistanie i Azerbejdżanie często można spotkać kotły miedziane.
Kolejną istotną wadą kotła miedzianego jest jego koszt. Naczynia miedziane to przyjemność, na którą nie każdy może sobie pozwolić.
Stal powlekana
Stal ma bardzo zbliżone właściwości do żeliwa. Jeśli jednak żeliwo w ogóle nie „boi się” przegrzania, to stalowe kotły z powłoką emaliowaną lub teflonową nie wytrzymają wysokich temperatur, a ich wierzchnia warstwa będzie się łuszczyć i pękać. A takie zjawiska nie są tylko problemem estetycznym; gotowanie w takich naczyniach jest niebezpieczne dla zdrowia.
Ważny niuans: niemal wszystkie potrawy gotowane w kotle wymagają ciągłego mieszania. Niestety, teflon często po prostu nie wytrzymuje nadmiernego ślizgania się po swojej powierzchni.
Innym problemem związanym z kotłami z powłoką teflonową jest to, że jedzenie w nich przechowywane szybko się stygnie.
Podsumowanie: jedyną zaletą takich modeli jest ich nieprzywieralność. Ale ma też wiele wad: duży ciężar, krótka trwałość powłoki nieprzywierającej, brak pary ze względu na dobrą przewodność cieplną materiału.
Na co zwrócić uwagę wybierając kocioł
Kształt, objętość kotła i grubość ścianek to parametry, na które należy zwrócić uwagę po podjęciu decyzji o materiale.
Formularz
Kotły wykonuje się w dwóch rodzajach:
- Kształt półkulisty. Klasyczny wygląd orientalnego „garnka” polega na tym, że jego dno powinno być zaokrąglone. Dzięki temu ściany pomieszczenia ogrzewają się równomiernie, a co za tym idzie – cała jego zawartość. Tego typu kocioł służy wyłącznie do gotowania potraw nad ogniem.
- Z płaskim dnem. Dzięki takiemu know-how można przenieść atmosferę Wschodu nawet do typowego mieszkania w budynku wielopiętrowym. Modele z płaskim dnem można umieścić na kuchence i w nowoczesnych warunkach przyrządzać ulubione egzotyczne potrawy.
Tom
Standardowe kotły są dostępne w szerokiej gamie rozmiarów. Proponowany zakres objętości wynosi od dwóch do dwudziestu litrów. Ważna informacja: na kotle podana jest maksymalna objętość, a nie objętość użytkowa.
Aby ustalić, jakiej objętości potrzebujesz, zwróć uwagę na następujące obliczenia:
- Dla 2-3 osób wymagana objętość nie większa niż 5 litrów;
- Dla firmy składającej się z 6 osób należy zakupić kocioł o pojemności 8 litrów lub większej;
- Jeśli gotujesz dla większej liczby osób, kup kocioł o pojemności 15-20 litrów.
Grubość ścianki
Bez względu na to, jaki materiał wybierzesz do wykonania kotła, grubość jego ścianek nie powinna być mniejsza niż 3-5 mm. To kotły o grubych ścianach akumulują i dłużej utrzymują ciepło.
Należy również zwrócić uwagę na powierzchnię wewnętrzną. Powierzchnia powinna być możliwie jak najbardziej równa i gładka. Jeśli kocioł ma powłokę, powinna ona równomiernie pokrywać jego ścianki i dno.
Jak dbać o kocioł żeliwny
Aby kocioł służył dłużej i zachował swoje parametry użytkowe, ważna jest nie tylko umiejętność gotowania, ale także prawidłowe czyszczenie (lub mycie) naczyń kuchennych.
Tak więc po przygotowaniu należy:
- Usuń resztki jedzenia z kotła;
- Spłucz ciepłą wodą;
- Wytrzeć do sucha szmatką i ponownie spłukać;
- Wlać wodę do kotła i zagotować;
- Wylej wodę, wytrzyj kocioł do sucha i natłuść go olejem roślinnym.
Nie należy moczyć go przez noc, szczególnie w połączeniu z detergentami. Nie dotyczy to jednak wyłącznie naczyń żeliwnych.
Jeśli jedzenie pozostało w kotle i tam wyschło, należy umyć pojemnik detergentami, a następnie rozgrzać kocioł, tak jak zrobiono to bezpośrednio po zakupie: najpierw wsypać sól i trzymać kocioł na ogniu, aż sól zbrązowieje. Następnie posmaruj dno i boki olejem roślinnym. Jeśli tego nie zrobisz, na powierzchni bardzo szybko pojawi się rdza, a gotowanie w takim kotle stanie się niemożliwe, gdyż potrawa będzie miała charakterystyczny metaliczny smak.
Ocena producenta
- Kukmara-kumara. Prawdopodobnie najlepszy producent kotłów żeliwnych. Wystarczający wybór rozmiarów, grube ścianki i estetyczny wygląd.
- VARI – naczynia żeliwne z powłoką zapobiegającą przywieraniu. Warstwę ochronną nakłada się metodą natryskową. Produkty tej marki wyróżniają się nowoczesnym wzornictwem i przystępnymi cenami.
- Mayer&Boch. Niemiecka firma produkująca kotły ze szklanymi pokrywkami, a także szereg modeli z powłoką szklano-ceramiczną.
- Forester jest producentem nietypowych modeli pokrywek do patelni. Kotły można stosować zarówno na tradycyjnych kuchenkach gazowych, jak i na otwartym ogniu.
- Staub to francuska firma produkująca naczynia kuchenne klasy profesjonalnej. Wysoka (ale uzasadniona) cena i pierwszorzędna jakość.
Panuje przekonanie, że aby przygotować smaczne danie nie wystarczą niezbędne składniki; Będziesz także potrzebować odpowiednich przyborów kuchennych. Dzięki temu możesz mieć pewność, że przygotujesz najsmaczniejszego uzbekskiego pilawu, ponieważ zakup odpowiedniego kotła to tylko kwestia czasu. Przy okazji, podczas kulinarnej akcji nie zapomnij dodać kropli swojej duszy, a wtedy możesz być pewien, że Twoi bliscy docenią Twoje kulinarne arcydzieło.
