Jeśli mur powrócił, nie oznacza to, że jest nieważny!

Szafki mogą być produkowane jako oddzielne korpusy lub do zabudowy.

Wbudowane montuje się bezpośrednio na ścianie pomieszczenia w miejscu ich zamontowania. Zaletą niektórych modeli jest to, że można je rozmontować, przenieść i ustawić w dowolnym miejscu. Modele szafkowe zawsze mają tylną ścianę szafki. Izoluje wnętrze szafki, czyniąc ją estetycznie przyjemną, zwłaszcza jeśli ściana za nią jest nierówna i niewykończona. Tylna ściana szafki sztywno utrzymuje całą konstrukcję w całości, utrzymując ją w pozycji pionowej.

Szafa jest podzielona na sekcje, szuflady, półki i nierównomiernie wypełniona rzeczami. Pod wpływem obciążenia szafa może ulec odkształceniu. Aby temu zapobiec, oprócz tylnej ściany, wewnątrz można zastosować specjalne żebra usztywniające.

Z czego wykonana jest tylna ściana szafki?

Tylna ściana szafy wykonana jest z płyty pilśniowej (FB), płyty wiórowej laminowanej (LDSP).

Płyta pilśniowa składa się z włókien drzewnych, żywic syntetycznych, wypełniaczy i wody.

Różni się:

• do celów ogólnych i szczególnych;
• według twardości - supertwardy, twardy, półtwardy, miękki;
• według grubości.

Płyty mogą być gładkie jednostronnie lub dwustronnie, lakierowane, pokryte folią laminowaną lub fornirem sztucznym. Różnią się również pod względem reakcji na wilgoć, ognioodporności i wystawienia na działanie promieni słonecznych. Najczęściej stosowanymi rodzajami twardymi są: płyta pilśniowa drobno rozproszona (MDF) lub płyta pilśniowa twarda oraz twardszy, nowoczesny materiał HDF wytwarzany z drewna iglastego.

Płyta wiórowa to mieszanka trocin i żywic, która pod wpływem wysokiej temperatury i ciśnienia zamienia się w jednorodny, trwały materiał.

Różni się:

• według gatunku, który określany jest na podstawie wyglądu produktu;
• według liczby warstw;
• według stopnia chropowatości powierzchni: niepolerowana,

polerowane, laminowane;

• według gęstości;
• według niektórych innych wskaźników.

Jak widać z tabeli, materiał, z którego wykonana jest tylna ściana mebla, wpływa na jego wygląd, łatwość montażu i trwałość. Tylna ściana szafki, wykonana z płyty wiórowej laminowanej, jest pod każdym względem lepsza, ale też kosztuje pięć razy więcej. Naturalnie jego użycie znacznie zwiększa wagę produktu.

W przypadku wysokich modeli i dużych obciążeń, np. w postaci książek, pytanie, z czego powinna być wykonana tylna ściana szafki, nie powstaje. Ze względów bezpieczeństwa i niezawodności powinien być wykonany z płyty wiórowej laminowanej.

W innych modelach materiałem, z którego wykonana jest tylna ściana szafki, może być płyta pilśniowa, która różni się nie tylko grubością i gęstością. Płyty pilśniowe charakteryzują się dużym marginesem bezpieczeństwa. Można również odnotować długą żywotność (nawet 30 lat) przy zachowaniu pierwotnych parametrów oraz bezpieczeństwo środowiskowe płyt.

Jak wzmocnić tylną ścianę szafki?

Mocowanie tylnej ściany szafki nie jest wcale kwestią bezcelową. Niektórzy sugerują przybijanie gwoździami tylnych ścianek szafek.

Owszem, ta metoda pozwala wykonać to szybko, jednak taki sposób mocowania tylnych ścianek szafek zmniejsza sztywność konstrukcji i jej wytrzymałość. Powoduje to zniszczenie materiału korpusu i ścianek, co może powodować późniejsze trudności przy demontażu takiego produktu. Nie zaleca się również stosowania zszywaczy budowlanych. Najlepiej stosować wkręty samogwintujące z podkładką.

W przypadku zastosowania płyty wiórowej laminowanej najpierw wierci się otwory, aby uniknąć rozszczepienia płyty, a następnie wkręca się śruby. Poprawia to sztywność całej konstrukcji i mocowanie arkuszy w rowkach wybranych frezem w słupkach końcowych, pokrywie i dnie produktu. Ważne jest, aby wymiary zabezpieczanej folii dokładnie odpowiadały wymiarom zamykanej powierzchni.

Mocowanie wykonuje się po obwodzie:

• do ścianek działowych i ścian szczytowych;
• do sufitu od góry;
• do podstawy konstrukcji;
• do półek zamocowanych na stałe.

Jak naprawić ścianę w miejscu łączenia?

Jeden arkusz może nie wystarczyć do pokrycia całej powierzchni pleców. Aby to zrobić, trzeba użyć kilku arkuszy. W tym przypadku możliwe są następujące opcje łączenia arkuszy:

• jeżeli złącze znajduje się na końcu przegrody:

– obie blachy dociskamy do przegrody za pomocą wkrętów samogwintujących z podkładką;

– arkusze łączy się na zakładkę;

• jeśli złącze nie pasuje do końca ścianki działowej:

– obydwa arkusze łączy się za pomocą listwy wpuszczanej, w którą są wsuwane;

– arkusze są sklejone ze sobą.

Aby pokonać te problemy, można zaprojektować przedział składający się z sekcji, z których każda będzie wymagała użycia tylko jednego arkusza. Poszczególne sekcje montuje się oddzielnie, a następnie łączy się je ze sobą w miejscu montażu produktu, tworząc w ten sposób pojedynczą konstrukcję.

WIDEO:Ściana tylna

50 pomysłów na zdjęcia: tylna ściana szafy