Jak zrobić sofę własnymi rękami

W urządzaniu mieszkania jedno z najważniejszych miejsc zajmuje sofa. Czasami jest ich kilka - w kuchni, w salonie, na korytarzu. W sklepach można znaleźć ogromny wybór tego typu artykułów wyposażenia wnętrz, jednak niektórzy rzemieślnicy wykonują je sami, ponieważ po prostu wiedzą, jak to zrobić. Więcej o tym, jak własnoręcznie wykonać sofę, jej zaletach, niezbędnych materiałach i dekoracji przeczytasz w tym artykule.

Własnoręczne wykonanie sofy ma pewne zalety:

• taniość - po przeliczeniu kosztów materiałów i ocenie efektu końcowego okazuje się, że produkt końcowy jest o rząd wielkości tańszy od odpowiednika kupionego w sklepie;
• oryginalność – możesz stworzyć sofę, jakiej nikt inny nie będzie miał;
• to powód do dumy - nie każdy podejmie się wykonania mebli własnoręcznie;
• niezależna kontrola jakości materiałów i elementów złącznych;
• mebel wykonywany jest na indywidualne wymiary;
• jeśli w przyszłości zajdzie potrzeba ponownego obicia sofy, możesz to bez problemu zrobić samodzielnie;
• To proces twórczy, który przynosi radość.

Jedną z wad jest to, że nie w każdym domu są potrzebne narzędzia, dlatego trzeba je pożyczać od znajomych lub wypożyczać.

My decydujemy o projekcie i budowie

Na początku należy podjąć decyzję, gdzie stanie przyszła sofa i w jaki sposób będzie wykorzystywana - czy będzie służyć wyłącznie do siedzenia, czy również do spania w nocy. Powinien dobrze pasować do istniejącego wnętrza pod względem koloru i rozmiaru. Duża sofa nie sprawdzi się w małym pokoju, a w przestronnym przedpokoju miniaturowa sofa narożna lub prosta po prostu „zgubi się”. Kolor obicia powinien pasować do koloru pozostałych zasłon w pomieszczeniu lub stanowić jaskrawy akcent.

Istnieją następujące odmiany:

• „książka” – konstrukcja składa się i rozkłada jednym ruchem, ale rama jest trudna do wykonania, ponieważ wymaga spawania;

  

• „Dolphin” jest bardzo nowoczesnym systemem, ale jego montaż jest bardzo trudny; po rozłożeniu dolna część rozkłada się i jest zakryta przez plecy;

  

• narożny – idealnie wpasowuje się we wnętrza o dowolnym stylu, maksymalnie wykorzystuje przestrzeń użytkową;

  

• opcja rozkładania – tworzy płaską powierzchnię do spania, łatwą do przekształcenia;

  

• Otomana ma bardzo prostą konstrukcję, nie rozkłada się i jest dość łatwa w montażu.

  

Istnieją również wbudowane opcje w kształcie litery U, ale ich konstrukcja jest zbyt skomplikowana, aby można ją było zastosować w domu. Jeśli masz umiejętności rzeźbiarza w drewnie, możesz stworzyć wyjątkową sofę w stylu barokowym lub klasycznym. Można również wykonać bujaną sofę zawieszoną na żelaznych podporach w ogrodzie wiejskim.

Rysunki, schematy sof

Zastanówmy się, jak własnoręcznie wykonać sofę narożną. Na początek należy wykonać kilka szkiców ogólnego wyglądu z różnych stron, narysować schemat, szczegółowy rysunek ze wszystkimi wymiarami, wskazujący wszystkie istotne elementy, części ruchome. Jeżeli budujemy obiekt po raz pierwszy, należy wybrać rysunek najprostszy, bez zbędnych szczegółów. Kąt nachylenia oparcia i wysokość nóg można wybrać według uznania.

Tylko profesjonalny cieśla może wykonać wysokiej jakości połączenia czopowe. Możesz sam wymyślić rysunek lub wybrać najprostszą propozycję z Internetu. Łączenie za pomocą gwoździ nie wchodzi w grę, nie będzie trwałe; Lepiej jest łączyć je za pomocą wkrętów samogwintujących, które zapewnią solidne mocowanie na wiele lat. Spośród gatunków drewna najlepiej sprawdzają się sosna i świerk – są trwałe i mocne.

Niezbędne materiały, narzędzia

Aby własnoręcznie wykonać niezwykłą sofę, potrzebne będą materiały zakupione w sklepie:

• tarcica sosnowa o wymiarach 50 x 30 mm;
• płyty pilśniowe o grubości 3 mm;
• sklejka 5 i 15 mm;
• Płyta wiórowa o grubości ok. 16 mm;
• mikropodnośnik lub inny mechanizm podnoszący;
• dziewięć nóżek meblowych lub klocków 7 x 20 cm;
• gruba pianka gumowa 40-100 mm;
• tkanina obiciowa;
• wypełnienie poduszki.

Do wykonania pracy potrzebne będą różne narzędzia:

• piła do metalu lub wyrzynarka;
• śrubokręt;
• wiertło, wiertła;
• zszywacz budowlany;
• ostry nóż do cięcia gumy piankowej;
• elementy złączne – wkręty samogwintujące, śruby;
• Klej PVA i klej do drewna;
• maszyna do szycia tapicerki, poduszek, pokrowców.

Jeśli mają być widoczne elementy drewniane – podłokietniki, nogi drewniane – to pokrywa się je bejcą, lakierem, farbą. W pomieszczeniach o dużej wilgotności stosuje się specjalne impregnaty do drewna, które zabezpieczają konstrukcję przed pleśnią i gniciem. Czasami zamiast drewna stosuje się płyty MDF i płyty laminowane.

Proces tworzenia konstrukcji: instrukcja krok po kroku

Przed rozpoczęciem montażu sofy zaznacz poszczególne elementy na płytach wiórowych zgodnie z rysunkiem i wymiarami. Następnie są one wycinane i dopasowywane do siebie.

Jakie szczegóły należy uzyskać?

• Rama lub skrzynia na bieliznę stanowi główną część konstrukcji, wszystko inne jest do niej przymocowane, wykonane z desek i prętów. Środek wzmocniony jest poprzeczkami, spód zdobiony jest płytą pilśniową lub sklejką. Do ramy przybijane są listwy, które stanowią podporę dla materaca.

  

• Podłokietniki - wykonane są z płyty wiórowej, dwa jednakowe lub różne, w zależności od zamierzonego wzoru. Montaż polega na łączeniu mniejszych części ze większymi.

  

• Po połączeniu wszystkich części następuje przymocowanie tyłu. Ma ona kształt prostokąta z co najmniej jedną poprzeczką, do której są również przymocowane listwy.

  

• Siedziska - składają się z części, przy czym należy uwzględnić zbieżność przekątnych pudeł, aby uzyskać normalny kształt i stabilną konstrukcję.

  

• Nogi – wycinane z drewna lub kupowane gotowe, drewniane lub metalowe.

  

Przed montażem należy nawiercić boki; Do wykonania rozkładanej sofy wykorzystuje się specjalne mechanizmy sprzedawane w sklepach z okuciami meblowymi. Stelaż produktu został wykonany z najwyższą starannością - od tego zależy wytrzymałość, trwałość i stabilność mebla.

Szycie pokrowca, okrycia

Przed rozpoczęciem poszycia należy sprawdzić wszystkie połączenia - mocowanie powinno być jak najsztywniejsze, nic nie powinno „zwisać”. Mierzy się powierzchnie, które mają być pokryte, wycina się każdy kawałek, skleja, a następnie mierzy się-tnie-skleja następny. Elementy należy ze sobą łączyć, należy je dokładnie wyrównać, a listwy wykończeniowe wykorzystać do ozdobienia łączonek. Na siedzisku umieszczana jest gruba warstwa gumy piankowej – minimum 100 mm. W tym celu skleja się go z kilku cienkich arkuszy. Do zaprojektowania boków wystarczy 40-60 mm. Na koniec sprawdza się, jak ściśle tapicerka przylega, czy wszystkie wystające rogi i ostre części są dobrze osłonięte.

Następnie przystępują do pokrywania mebli tkaniną – wybierają tkaninę odporną na zużycie, dobrej jakości i ładną. Od tego zależy wygląd gotowego produktu. Tkaninę można nabyć w każdym sklepie z tkaninami tekstylnymi lub tapicerskimi.

Najpopularniejsze typy to:

• żakard – tapicerka premium, cechy charakterystyczne – głęboka faktura, jedwabisty połysk, średnia odporność na ścieranie, trudna do czyszczenia;

  

• gobelin – nadaje się do „elitarnego” wykończenia sofy, tkanina taka charakteryzuje się szczególną trwałością struktury, niepowtarzalnym wzorem, przyjemną fakturą;

  

• welur - naturalny jest dość drogi, sztuczny jest tańszy, podobny do miękkiego zamszu, czasami ze wzorami;

  

• mata jest opcją najbardziej przyjazną dla budżetu, przypominająca płótno jutowe, przyjemna w dotyku i nie niszczejąca przez długi czas;

  

• flock - tkanina o gęstym runie, odpowiednia dla osób posiadających zwierzęta domowe, charakteryzuje się wysoką odpornością na zużycie, nie boi się pazurów zwierząt;

  

• skaj - bardzo odporny na ścieranie, ma luksusowy wygląd, niezastąpiony na podłokietnikach, miejscach gdzie występuje wzmożone tarcie, nieprzyjemny w kontakcie z gołym ciałem w upale;

  

• prawdziwa skóra jest przyjemna w dotyku, przyjazna dla środowiska, trwała, ale niezwykle droga.

  

Jeśli połączymy dwa lub trzy materiały jednocześnie, produkt może okazać się bardzo oryginalny, ważne jest jednak, aby dobrać odpowiednią tapicerkę.

Jak powstaje tapicerka:

• wzory każdego szczegółu wycinane są z gazet lub tapety, a ich zgodność sprawdzana jest poprzez nanoszenie ich na powierzchnie sofy;
• na odwrocie materiału narysuj obramowanie, wytnij szczegóły, pozostawiając zapas co najmniej jednego centymetra z każdej strony;
• wiązania są wykonane symetrycznie, dzięki czemu gotowa sofa będzie wyglądała harmonijnie, praktycznie nie będzie żadnych zagnieceń;
• aby zapewnić lepsze przyleganie materiału, guziki i pętelki mocuje się przez otwory w korpusie;
• jeśli pod tapicerkę podłożysz warstwę agrowłókniny lub wypełnienia syntetycznego, pianka gumowa będzie się kruszyć znacznie mniej;
• Materiał tekstylny mocuje się za pomocą zszywacza budowlanego, najpierw z jednej strony, potem z drugiej, krawędzie podwija ​​się do środka.

Następnie sofa jest ponownie składana, a następnie wykonywane są ozdobne poduszki, sznury, frędzle i szwy maszynowe. Nogi i drewniane podkładki przymocowane są na samym końcu.

Ostatnim etapem jest dekoracja

Sofę zdobią jasne poduszki lub poduszki dopasowane do koloru tapicerki. To jest najłatwiejszy sposób. Jeśli zrobisz kilka kompletów różnych poszewek, możesz je zmieniać w zależności od nastroju i pory roku – sztuczne futro sprawdzi się jako ozdoba zimą, bawełna lub len – latem. Czasami jedna strona poduszki jest ozdobiona haftem, aplikacją, jaskrawymi nadrukami, małymi miękkimi zabawkami, sznurkami, elementami dzianinowymi, podczas gdy druga strona pozostaje gładka. Dopuszczalne jest również wykonanie w formie patchworku, a w ten sam sposób wykonuje się niekiedy zdejmowane pokrowce. Niezależnie od rozmiaru sofy, nie należy używać więcej niż pięciu poduszek. Lepiej, jeśli mają różne kształty, rozmiary i faktury.

Pokrowiec na sofę dobieramy do wnętrza: powinien pasować do innych tekstyliów w pomieszczeniu – zasłon, dywanu, pokrowców na krzesła itp.

Materiałem najczęściej używanym do tego celu jest:

• futro - naturalne lub sztuczne, tworzy niepowtarzalny komfort;
• akryl – bardzo wytrzymały, hipoalergiczny;
• frotte – dostępne w najróżniejszych kolorach;
• gobelin – odpowiedni do „bogatego” klasycznego wnętrza;
• jedwab, satyna – wyglądają luksusowo, drogo.

Koce przeznaczone do dekoracji mebli tapicerowanych wykonywane są z bambusa, polaru, wiskozy, akrylu, bawełny i jedwabiu. Pokrowiec na kanapę można również wykonać samemu lub kupić w sklepie - jest to wygodne rozwiązanie, bo się nie ślizga, a do tego łatwo go prać, jednak taki gotowy w sklepie jest dość drogi. Te robione w domu szyte są na maszynie, według wzorów dostosowanych do rozmiaru konstrukcji.

Wniosek

Jeśli masz umiejętności stolarskie, dobrej jakości materiały i narzędzia, możesz własnoręcznie wykonać sofę zwykłą lub narożną. Szczegółowe lekcje mistrzowskie, zdjęcia i recenzje wideo można znaleźć na wielu stronach internetowych poświęconych meblom i renowacji. Taki domowy projekt będzie kosztował znacznie mniej niż odpowiedniki kupione w sklepie, a ponadto zostanie wykonany z miłością, według indywidualnych wymiarów.

Wideo: Jak zrobić sofę własnymi rękami (domowa sofa)

Galeria zdjęć przydatnych i pięknych pomysłów na wykonanie sofy własnymi rękami: